VERZETSGROEP NEELTJE

bitterlemon.eu - VERZETSGROEP NEELTJE

een column, door Tom Zwitser, 6 mei 2006

Op bevrijdingsdag jongstleden is er een nieuwe verzetsgroep opgericht. Een vriendin van me woont vlak bij een park waar jaarlijks de
bevrijding gevierd wordt. Het is ten eerste al vreemd dat herdenken en vieren op twee verschillende dagen zijn gepland en het is aan de
goedheid van enkele hoogheden nog te danken dat die dagen direct na elkaar vallen. Vreemd dat herdenken en vieren überhaupt van elkaar
gescheiden zijn, vroeger was dat in een en hetzelfde gevat: bijvoorbeeld het gedenken en het vieren van de sabbat, zoals deze nog door
gelovige Joden gevierd wordt. Het is noch een domweg ‘uit je bol gaan’, noch een kunstmatig ‘heel bewust en serieus iets zeer ernstigs
herdenken’ met minuten stilte en dergelijke. Voeg je die twee samen dan heb je al snel een godsdienstig feest, waar men noch redeloos uit
een ieder zijn dak gaat, noch zeer ernstig twee minuten stilstaat bij een universeel abstractum. Nee, gedenken en vieren blijven beide
concreet.

Het einde van een moderne oorlog als, zeg een Tweede Wereldoorlog vieren we op een moderne manier: zonder God en met lawaai. Waar
die twee minuten stilte de dag ervoor dan aan gewijd zijn? Hoe meer minuten stilte, hoe meer lawaai men de dag erop mag maken. Ik heb
geen idee waar die stille minuten toe doen. Men moet waarschijnlijk iets universeels gedenken. Iets universeels is al tijden populair. Niet
God, maar zoiets als de Dood, de Slachtoffers, de Vernietiging. Nogmaals; ik weet het niet, maar het zal zoiets zijn.
Maar nu die verzetsgroep, die vriendin en dat park. Het vieren van bevrijdingsdag gaat gepaard met onophoudelijke verdovende decibellen
en oneindige stromen lauw bier die men met het herdenken node gemist heeft. Het vieren gaat door tot in de kleine uurtjes en de hele stad
dient te weten wat er in het park gevierd wordt: we zijn bevrijd (maak kabaal)!

Bevrijd van wat, en welke vrijheid hebben we gekregen? Zijn we vrij om zo hard mogelijk lawaai te maken? Om zoveel mogelijk te zuipen?
Deze anonieme vriendin woont vlakbij het park en heeft de hele dag de vrijheid moeten genieten. Voor het huis of achter het huis; de
decibelmeter sprong op elke willekeurige plek aan stukken. Deze dag was bedoeld, zo doet een van de complottheorieën vermoeden die mij
ter ore kwamen, om een totale uitdelging tot stand te brengen van decibelmeters en van menselijke gehoorgangen en inpandige
trilhaartjes.

Daar komt bij dat ik de vrijheid waartoe ik veroordeeld ben al langer betwijfel. Ik ben zo brutaal geweest mij ondankbaar over de vrijheid
te voelen. Eerst twijfelde ik zachtjes voor mijzelf, maar op een keer, toen ik deze twijfel wat voor mij uit murmelde, werd ik betrapt. Ik had
geluk want het was een geestverwant. Wij waren allebei verbaasd dat er überhaupt geestverwanten van deze specifieke twijfel zijn. Hij was
de eerste geestverwant die ik tegenkwam. Al spoedig volgden er meer.

De vrijheid om, wanneer ik wat nodig heb en geld bezit, een willekeurige winkel binnen te schieten waar het horen en zien me vergaat,
ervaar ik steeds minder als vrijheid. Elke winkel met als uitzondering hier en daar een supermarkt neemt deze vrijheidsdwang over. In de
stad worden de oprechte burgers in iedere commercieel aantrekkelijke straat met loeiharde elektronische puls en ander ongenoeglijk geluid
om de oren gekletst als blijk van grote vrijheid en uitnodiging tot enthousiast koopgedrag. Het is hier elke dag bevrijdingsdag. Pas in het
luxe marktsegment treft men rustige winkels, waar in gepaste stilte of met goede muziek voor gillende bedragen een broek verworven kan
worden. Stilte is duur. Lawaai is zo goed als gratis. En goed geluid is bij deze twee een onbegrijpelijk fenomeen.

Daarom is verzetsgroep Neeltje opgericht. Bij dit initiatief van de vriendin die ik - te harer welzijn - niet bij name noem, heb ik mij
weliswaar slaafs, maar op hartstochtelijke wijze aangesloten. Verzetsgroep Neeltje verzet zich tegen de vrijheid. Deze vrijheid althans.
Verzetsgroep Neeltje bedient zich van de middelen Sabotage en Geweld, en daarna van Pogingen tot Staatsgreep en wanneer deze hun
vruchten beginnen af te werpen bedient Neeltje zich van Gezonde Censuur.

Wij willen ons ten eerste bezig houden met het saboteren van Bevrijdingsdagen. Die dagen schrappen wij van de kalender. Te zijner tijd
wordt aan deze dagen een godsdienstige invulling gegeven. Maar eerst snijden wij op stiekeme wijze kabels door en laten noodaggregaten
vakkundig de geest geven. Daarna overvallen wij cd-winkels en leggen muziekservers van het internet plat om zodanig de distributie van
lawaai en decibellen te vertragen dat het Promotieteam van Vertragingen bij de Nederlandse Spoorwegen er jaloers op zal zijn.

Over dit laatste twijfelen wij nog: Wij kunnen ook zorgen dat we met enkele welgemikte investeringen de muziekmarkt volledig in handen
krijgen, zodat we de muziek kunnen distribueren zoals destijds het voedsel met voedselbonnen werd verstrekt. Wij creëren dan op een
fatsoenlijk kapitalistische wijze een muziekschaarste. Het merendeel van het lawaai ontstaat immers door muziekovervloed. Vanwege het
teveel aan muziek moet alles elkaar overschreeuwen, van het een komt het ander, en al snel is schreeuwen de norm. Dit willen we door
muziekschaarste tegengaan. Het mechanisme laten we juridisch helemaal dichttimmeren zodat geen enkel politiek besluit een
concurrerend initiatief toe kan laten tot de muziekmarkt.

Wij laten allereerst nog geluid maken van alle niveaus, zoals die er nu ook zijn. Wij zullen zeer mondjesmaat de ronduit infantiele
beukherrie produceren zoals die nu massaal geproduceerd wordt, alsook de delicate omgang met geluiden die liefhebbers van klassieke
muziek en aanverwante cross-overs ontwikkeld hebben.

Wat er nog bij hoort is een totale radiostilte wat de muziek betreft. Wij verbieden elke populaire zender. Wij trekken ze eenvoudig van de
zendmast. Ook wat de informatievoorziening betreft wordt elke twijfelachtige geluidsbyte van het net gehaald. We gaan weer terug naar
een stelsel van drie radio- en tv-zenders die de Goede Smaak hooghouden. Op tv en radio zal er in stijl en op niveau geconfereerd worden.
Daarnaast zal er tevens een radiozender en een tv-zender aan de stilte gewijd worden, onder het motto ‘geen geluid is goed geluid’. Aan
mensen die niet in ene keer aan de drie radio en tv-zenders van de Goede Smaak kunnen wennen, wordt aangeboden deze apparaten
gewoon aan te laten, en af te stemmen op de zender die stilte uitzendt. Dit wordt stilte op hoog niveau. Er zal gegarandeerd geen ruis te
vinden zijn. Deze zender zal van Vaals tot Terschelling in goede staat ontvangen kunnen worden, maar zal al spoedig wereldwijd het
evangelie van de stilte verkondigen.

Muziek zal, behalve in concertzalen en in operahuizen, alleen op kamersterkte worden toegestaan. Overtredingen worden zwaar bestraft,
met bijvoorbeeld een jaar opsluiting, waarvan de eerste 6 maanden in absolute stilte, voorzien van eenvoudige, maar gezonde voeding, en
gedurende de tweede helft mag men werken in de gevangeniswerkplaats: onder toezicht, maar zonder muziek. In de werkplaats wordt men
in een of ander eeuwenoud ambacht onderwezen, waar, in de beoefening ervan werkelijke voldoening schuilt. Eenmaal terug in de
maatschappij hongeren zij oprecht naar de uitoefening van dit ambacht en naar de authentieke akoestiek die deze arbeid met zich
meebrengt.

Nederland zal hoe dan ook aan de stilte moeten wennen en bevrijd worden van de dictatuur van bovenal elektronisch lawaai. Wanneer deze
bevrijding een feit is, wordt Nederland zachtjes aan opgevoed met een delicaat besef van geluid. Mensen lopen fluisterend over straat uit
louter genot en kinderen zijn eerbiedig naar datgene dat ze nog niet begrijpen, maar wat ze werkelijk willen begrijpen, om, wanneer ze later
groot zijn ook delicaat met geluid te kunnen omgaan. Kinderen zullen niet meer hun dagen vullen met krijsen om aandacht en ouders
zullen minder gejaagd zijn, omdat ze zonder lawaai niet meer opgejaagd zullen worden.

Verzetsgroep Neeltje realiseert zich dat Utopia niet weggelegd is voor deze aarde, maar ze beseft ook dat de aarde niet om die reden een
Anti-utopia hoeft te worden. In deze een balans van goede gewoontes aanbrengen is de doelstelling van verzetsgroep Neeltje. Het zal de
helderheid in de wereld ten goede komen - in feite zoals het ook ooit was.