bitterlemon.eu - VINEXREFO

een column, door Tom Zwitser

Hommeles in de SGP. Rokken vliegen in het rond. Juichkreten van zelfvertrouwen. Een groot deel van het SGP intellect danst op de
tradities en grondslagen van de partij, niet om het bestaan ervan te vieren, maar om ze te vertrappen. In de afgelopen dagen doet deze
dansende broederschap denken aan de ideologie van de Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap, een gelijkheidsrevolutie. En daar zijn we waar
we wezen moeten om dit soort verschijnselen te bespreken: Het is revolutie in de SGP. Er heerst vrijheid.., eindelijk. Iedereen weer gelijk,
mannetjes en vrouwtjes, jong en oud. En dat lijkt mij precies het punt dat ik eens nader wil bekijken. Wat voor een "idiote" cultuur heerste
tot dusverre dan, dat deze gelijkheid er nog niet is? Ik zal het u verklappen. Een patriarchale structuur.

Wat is dat precies, zo'n patriarchale gemeenschap? Dat is een gemeenschap die noch geleid wordt door handopsteken of meningen door
elkaar schreeuwen en debatten organiseren om nu eens te weten te komen hoe we precies over dit en dat denken, nee dat is een
gemeenschap met een vader, een patriarch, aan het hoofd. En omdat we zelfs niet meer op goed geluk kunnen raden wat ook weer een
vader is, wordt het tijd om het eens op te zoeken. We zoeken in oude boeken. De nieuwe Van Dale zegt alleen nog dat een vader iemand is
die alimentatie betaalt omdat hij zijn condoom niet omhad. Op zoek in oudere boeken dus... Eens kijken... Aha kijk, "een vader is iemand
van het mannelijk geslacht". Dat is inderdaad ouderwets zeg. Zo zijn we al een stapje verder. Ik ga nog een tijdje op zoek, ondertussen
zullen we eerst weer even terugkeren tot de orde van deze column want u begrijpt, zo'n enkel woordje navorsen is een tijdrovend onderzoek.
(En dat is niet goed voor de leescijfers van deze site.)

Om de oeroude en op sterven na dode patriarchale gemeenschapsvorm te behouden op de fundamenten van het christelijk
scheppingsgeloof, is de SGP opgericht. En omdat ze deze uitdrukkelijk afwijkende gemeenschapsvorm altijd heeft willen vooruitschuiven
als kader waarbinnen zij politiek bedrijft, heeft de Wigmanstichting haar voor de rechtbank gesleept. Maar deze feministische idioten
kunnen weer terug in hun pluche, dat net even zachter is dan dat van hun mannelijke evenknie, de ehh ehh. Oh ja, die bestaat nog niet. Is
ook zo. In ieder geval; ze hoeven zich weinig zorgen meer te maken, want de SGP ondergaat op dit moment van binnen uit een revolutie. De
oeroude patriarchale structuur die als enige nog door de SGP verdedigd werd, wordt vernaggeld omdat ze aan een politiek systeem
deelnemen dat gelijkheid als hoogste goed beschouwt. En daar kunnen de leden en de bestuurders van de SGP zich formeel altijd op
beroepen, ook al is de achtergrond een geheel andere.

Zowel de landelijke als de regionale de partijpolitici van de SGP werken elke dag in deze twee sferen en ik kan me goed voorstellen dat ze
die andere, die modernere sfeer van gelijkheid, toch wel wat makkelijker vinden. Want het gemak dient de mens, toch? Neem nou zo'n
gemiddelde SGP-er. Een Vinex Refo. Ze komen thuis in hun jaren '90 huis. Mooi geel metselwerk om een betonnen karkas. Allemaal
gestandaardiseerde afmetingen. Plafondhoogte ligt geheel op de ergonomische vereiste zoals inmiddels de plafondhoogte in heel
Nederland. De deur is op de millimeter nauwkeurig hetzelfde als die van de buren. De trap heeft een of andere trappenboer per duizendtal
afgeleverd toen de wijk in zijn geheel uit de grond getrokken is en uiteindelijk hebben de stratenmaker en de boompjesplanter de vinexwijk
wat kleur gegeven. Net echt allemaal. Allemaal hetzelfde. Toen heeft de Vinex-Refo weer wat bielzen in de tuin gelegd, schoffelt iedere
zaterdag het onkruid eruit, heeft de deurknoppen, bel en aanverwante accessoires keurig in koperbeslag laten plaatsen, maar hij weet
allang niet meer dat het gewoon messing is. Net als de Vinex-Refo die drie huizen verderop woont. En net als alle Vinex Refo's in de wijk.
Goed, nog even de gehaakte en kanten gordijntjes (bij de Turk gehaald) voor de ramen en zaak staat weer duidelijk op de rails. Van buiten
en van binnen is alles slechts lopende band productie geweest. Nu de partij nog.

Laten we eerlijk zijn: Is dit de patriarch van de toekomst? Is dit de SGP-er die rustig en met wijze hand een grote gemeenschap kan leiden?
Nee natuurlijk niet! Maar het zijn wel dit soort mensen die politiek actief zijn. U weet wel, met zo'n ronde bril op het hoofd; nog een
"werkje, een motiefje" op het montuur. Zo speels...

Je hebt ook moderne SGP-ers met een vierkante bril van glimmend RVS. Iets moderner al. Die wil je helemaal niet als vader hebben.
Misschien is dat wel zo'n vader die met zijn dochter naar een Vader-Dochter Conferentie van EO gaat. Om elkaar beter te leren kennen...
(Bibber)

Nee, dit zijn de mensen die met de afwas in de afwasmachine en de espresso bijna klaar in de nep-boerenkeuken bijbelstudie geven aan
kerkpubers met puisten, en hen enthousiast toespreken dat je geen playboy mag inkijken, omdat het huwelijk straks deste mooier is. "Het
is dus voor je eigen bestwil..."

Wanneer de SGP geheel gehumaniseerd is, mag ze van mij gaan nadenken of ze zich niet beter uit de politiek kunnen terugtrekken, omdat
het daar toch allemaal hetzelfde is en iets anders niet getolereerd wordt. En als de SGP-jongeren en intelligentsia het ermee eens zijn, gaan
ze maatschappelijk maar wat doen. Zoiets als de Wichmannstichting, maar dan als ontwikkelings- en emancipatieplatvorm van "de man".
Ontwerp zoiets als de universele rechten van de man, maak 'm een slappe en weke, maar wel humane christen. Castreer de man. Maak een
oud wijf van hem. We willen alleen nog maar gevoelige en lieve mannen. Een man die huilt dat is pas een man. Ja, want een castratie, dat
doet pas pijn!