donderdag 7 september 2006

DE DIERENPARTIJ VAN PAUL CLITEUR

bitterlemon.eu - Simplicissimus 07 september 2006 * Paul Cliteur

Satire DE DIERENPARTIJ VAN PAUL CLITEUR

door Erik van Goor en Tom Zwitser

Paul Cliteur heeft gesproken, het oordeel is geveld: ‘De jaren ’60 vallen best mee, ze zijn alleen een beetje doorgeschoten. De emancipatie
van vrouwen en de seksuele revolutie zijn bijzonder positief en de intrede van de porno is weliswaar schokkend, maar toch ook erg
functioneel gebleken.’ Om deze grootse verworvenheden te beschermen, heeft hij alle mogelijkheden tot bedreiging moedig getrotseerd en is
ingetreden tot de Partij van de Dieren (PvdD). Samen met hem zit daar een bont gezelschap vaderlanders in de animalfarm. Ieder van hen
vertegenwoordigt een diersoort in de Tweede Kamer. Cliteur doet de varkens. We hebben Maartje ‘t Hart die de kalkoenen doet, Jan
Wolkers doet alleen Turkse dieren, Rudy Kousbroek doet de honden, Mohammed Benzakour doet de geiten en Bob Smalhout is er voor de
runderen. Hij houdt het tot nu toe liever koosjer.

Voor de uitgestorven diertypes is Kees van Kooten aangetrokken en ook heeft de Partij van de Dieren een alinea in het verkiezingsprogram
opgenomen over het vertegenwoordigen van corrupte pygmeeën. Echter, de invulling middels een welbespraakt manspersoon ontbreekt
nog. De enige mogelijke kandidaat voor deze positie, Bas Heijne, heeft een nasaal ‘nee’ te horen gegeven. Het moment van de pygmeeën is
volgens hem al eeuwen voorbij, en dat van de dieren ook. Geef hem eens ongelijk. Een ware uitspraak. Maar Cliteur heeft met groot
enthousiasme het varkentje bij de oortjes gevat.

Wij vergeten U helemaal. Want U weet natuurlijk helemaal niet wie Paul Cliteur is. U moet weten dat Cliteur de man is die een
wetenschappelijk pleidooi voor ene Carrotta hield. Carrotta is niet de paus, maar wel Italiaans. Carrotta is namelijk die man die dacht dat
Jezus niet de Zoon van God was, maar gewoon Julius Caesar. [1] Nou dat was een hele ontnuchtering voor Saulus Clitarsus. Eerst was hij
boos op iedereen die hem 2000 jaar lang voor de gek gehouden heeft, en daarna ging hij christenen die ‘er nog wel aan geloofden’ uitmaken
voor naïevelingen. Er waren tijden dat men mensen opsloot die dachten dat ze Napoleon, Caesar of Jezus waren, of deze met elkaar
verwarden. Maar nu zijn de rollen blijkbaar omgedraaid.

Wij hebben overwogen om tegenpartij te bieden aan de ineens flink vertegenwoordigde dierensector. Wij dachten, wij richten spoedig een
partij voor abattoirs op. Want, wie vertegenwoordigt er nu de abattoirs in de Tweede Kamer? Maar tevens konden wij met deze partij onze
banden met de dood bekrachtigen. De dood wordt in deze moderne tijden massaal afgeschaft. Nog even en het laatste abattoir is
afgebroken. In ieder geval zal de PvdD dat niet voorkomen. (PvdD klinkt als iets tussen de PvdA en de VVD in, vindt U niet? Het is alleen
net niet de PvdA, maar het zouden ook stotterende VVD-ers kunnen zijn.) Wel het zou kunnen, want we hebben Cleuter al eens eerder in het
openbare leven mogen aanschouwen met zweet op zijn gelaat. Hij heeft destijds zijn columnistiek opgeven want hij was bang dat hij
bedreigd ‘zou gaan worden’.

Wij hebben er destijds hartelijk om moeten lachen. En wij waren niet de enigen. Wij citeren uit een cursiefje van een landelijke krant:
"Kennelijk komt het niet over", klaagde hij tegen Het Parool. "Ik probeer te analyseren, maar dat lukt in dit land niet meer. Ik ben geen
Don Quichot." Cliteur voelt zich "gestigmatiseerd" om zijn "onwelgevallige standpunt" over de scheiding tussen kerk en staat, de neutrale,
seculiere overheid en de superieure westerse waarden. [2] Maar wij hebben pas ontdekt dat Paulus Catharsis toen iets verzwegen heeft. Hij
is weliswaar niet bedreigd, maar is wel degelijk achtervolgd door een man in een jurk. En dat moet men in tijden van ‘islamofobe
claustrofobie’ wel serieus nemen.

Sinds kort is P. Asteur er achter wie hem toen achterna gezeten heeft en wij weten dat toevallig ook. Het was Maartje zonder Hart die hem
in jurk achterna kwam. Maar ja, als Paul Terreur eenmaal opgejaagd wordt, schiet hij alle kanten op en laat hij zich niet krijgen. En
Blaartje op ‘t Hak had ‘t nakijken. De juiste koers en snelheid vasthouden op naaldhakken, in jurk en met borstprotheses is geen
kinnesinne. Die laatsten schieten alle kanten op tijdens een wilde achtervolging. Onlangs hebben ze elkaar toch eindelijk gesproken. Het
bleek dat Jurkje Leeuwenhart helemaal geen baardman is en juist heel verlicht, maar dat hij Pauleur slechts achtervolgde om hem lid te
maken van de Partij van de Dieren omdat hij eenzelfde mate van verlichtheid vermoedde achter het zwetend gelaat dat wij al tijden niet
meer van de beeldbuis hebben zien spatten.

Die twee bleken gaanderweg en ontwikkelenderwijs uitstekende gesprekspartners te zijn en boomden veganistisch weg over de toestand in
de wereld. Op een gegeven moment opperde Maartje dat hij Israël wel wilde beschieten met gebraden kalkoenen met vulling. De vulling zou
dodelijk delicaat zijn: namelijk een roompasta van clusterbommetjes. De idee was dat de kalkoenen massaal opgevroten worden door de
Israëlische soldaten, want ‘t Bakvisje had pas in het Woord gelezen dat Joden gewend zijn om vogels in de woestijn te eten. Het was ze, om
zo te zeggen, bij zullie hun natuur ingegeven. Om kort te gaan was het heel eenvoudig; de bommetjes ontploffen wanneer ze in de magen
van de soldaten zijn beland. Pasta Cluster werd erg enthousiast over het inventieve idee en dat enthousiasme ging over in extase toen
Mohammed Benzakour onverwacht binnenkwam. Die droeg er nog een steentje aan bij.

Ik moet U eerst nog vertellen dat het een hele strijd is geweest naar welke partij Mohammed B. zou gaan. Want toen wij de plannen
hadden voor een Partij voor de Abattoirs, wilden we niemand anders als lijsttrekker hebben dan deze Mohammed B. Wij dachten direct
aan hem. Die weet wel van degelijk slachtwerk. ‘s Avonds, in zijn vrije tijd wil hij nog wel eens een klein geitelam slachten op zijn balkon,
geheel ritueel natuurlijk, want Halal slachten mag wel van de PvdD, zij zijn alleen tegen de consumptieslacht.

Wij wilden dus die Mohammed B. binnenhalen en boden hem als lokkertje een officieel verkiezingspunt aan waarin wij ook tegen
vleesconsumptie zouden zijn, behalve tegen christelijk ritueel slachten, dat het gehele jaar door plaatsvindt. Want zo doen christenen dat nu
eenmaal. Mohammed B. zag daar de redelijkheid van in en neigde naar onze partij, maar koos uiteindelijk voor de PvdD toen wij plotseling
ontdekten dat er al een PvdA bestond. Nooit hadden we van ze gehoord, maar de kinderen van de buren kwamen onlangs de straat op en
zongen liedjes van Kabouter Blos en zijn PvdA. En die bleek dus - met zijn PvdA - mee te doen aan de verkiezingen. Wij hebben toen ons hele
project afgeblazen. Wat de belangen van de Nederlandse abattoirs betreft, voor de komende verkiezingen, stellen wij het volste vertrouwen
in de al bestaande PvdA. Ook zonder Mohammed B.

Maar enfin, Mohammed B. kwam het zaaltje binnen waar Moeke Tak in zijn jurk wat losse fantasieën spuide aan Paul the general Custer.
‘Tsja’, vond hij, ‘waar het Woord toch niet goed voor is. Men kan er nog wat van leren, al moet je er niet teveel van geloven’. ‘Nee’, meende
ook Mohammed Bee, ‘wij weten wel met dat bijltje te hakken. Beter een goede daad, dan twintig romannetjes in de kast’. Maar daar was
Baardje in de Kast het niet mee eens. Een aardig romannetje was nog wel appetijtelijk op zijn tijd, vooral die van hemzelf. En zijn vrouw
steunde hem in die overtuiging.

Maar The General ging plotseling een licht op: wanneer wij nu eens al ons vuurwerk richting de Hezbollah verschepen en zij maken er
clusterbommetjes van? Hij zag het al helemaal voor zich: Cliteurbom b.v. kruitwaren export. Een zeer schone naam voor een eerlijke
Hollandse onderneming. ‘Kijk’, zei hij al eens op de radio, ‘ik wil toch geen vuurwerk in Nederland, want mijn hond wordt zo bang van dat
geknal.’ Nee, dat had hij goed gezien, het vuurwerk wat er nog ligt kon hij allemaal in ene keer opkopen en vervolgens een handeltje naar
het Midden Oosten beginnen.

U begrijpt, wij moeten deze vergadering laten voor wat ze is. Het lijkt op een samenzwering en deze suggestie willen wij hen niet
aanwrijven. Tot onze geruststelling wordt de grote rechtsfilosoof P.C. ‘t Hooftbeest in de Zooi Politicon. Eén ding is zeker, deze partij heeft
over het algemeen meer met varkens dan met hun religieuze landgenoten. Al valt Wolkers in gerede extase bij ieder partje van de schepping
dat hij onder ogen krijgt. Daarvan getuigen zijn illustere boeken over Aardappelen, Groente en Fruit.

De PvdD heeft een groot gehalte aan pornografen, wij merken alleen al 't Hart, Wolkers en Kousbroek op. Cliteur hoort er nu ook bij, hij
kan die pornoboys best begrijpen sinds hij Plato heeft herlezen: "Volgens Plato heeft de filosoof het contact met het concrete nodig om tot
een besef te komen van de ideale vormen. Zo behoeft de mens afbeeldingen en beschrijvingen van de veelheid van seksuele uitingsvormen
om te leren waar hij zelf staat in het leven." [3] Wij vragen ons af wat dit concrete precies is. Zou het iets met Carrotta te maken hebben?
Goed en gedegen wetenschappelijk onderzoek door dik en dun blijven steunen? Wij zeggen: Paul Cliteur is gezakt voor het conservatieve
examen. Hij is - in concreto - een cultuurconservatief en redeneert als een neo-marxist. Advies: afserveren.

Straks volgt een lijstverbinding van de PvdD met de Pedopartij en kindersongwriter Kabouter Blos en zijn PvdA. Samen maken ze zich
sterk voor een nieuwe seksuele revolutie in Nederland: Animalism, de seksuele bevrijding van Kind, Dier en Fruit. En wij zullen, om die
revolutie te vieren, een extra stel klappers in de onderbroek van Paul Cliteur afsteken. Die revoluties van tegenwoordig, die komen immers
met veel teveel liefde tot stand. Dat deed men vroeger anders. Daarom mag er wat ons betreft ouderwets flink lawaai bij te pas komen. En
daarna kan Napoleon de Kamer in met zijn varkentjes.

Noot
[1] Atheistisch bijgeloof Een artikel van nobelprijswinnaar dr. Van Hooff over Carrotta in Skepsis.
[2] Columnist Cliteur capituleert in Het Parool d.d. 23-3-2004.
[3] "De jaren zestig zijn een beetje doorgeschoten", in Trouw d.d. 06-09-2006.

Geen opmerkingen: